گزارش جدید روا داری: نقض حقوق بشر در افغانستان؛ سالی که آرامش نقاب بود

جمهوری مدارا: در میان هیاهوی سکوت و تاریکی، پرده از جنایتی هولناک برداشته شد. در حالی که سال ۲۰۲۴ رو به پایان بود و انتظار می‌رفت آرامشی نسبی سایه بگستراند، گزارش‌های تکان‌دهنده‌ای از نقض حقوق بشر در افغانستان تحت تسلط طالبان منتشر شد که دل هر آزاده‌ای را به درد می‌آورد.

گویی چرخ زمان به عقب بازگشته و سایه شوم ظلم و تعدی بار دیگر بر این سرزمین کهن افتاده است. آمارها فریاد می‌زنند که اگرچه از حملات انتحاری و انفجاری کاسته شده است؛ اما اشکال دیگری از خشونت و بی عدالتی به طرز فجیعی افزایش یافته است.

قتل‌های هدفمند و مرموز، ناپدید شدن اجباری انسان‌ها، شکنجه‌های منجر به مرگ و بازداشت‌های خودسرانه، همگی نشان از آن دارد که آرامش ظاهری، تنها نقابی است بر چهره خشن و بی‌رحم حاکمان جدید کابل.

کارمندان دولت پیشین و خانواده‌هایشان همچنان در معرض انتقام‌جویی قرار دارند. قتل، شکنجه و ناپدید شدن اجباری، سرنوشت محتوم بسیاری از آنان شده است.

زنان، قربانیان اصلی این فاجعه انسانی هستند، با اعمال سیاست‌های تبعیض‌آمیز و سخت‌گیرانه، و به ویژه پس از انتشار "قانون امر به معروف و نهی از منکر" زندگی برای آنان جهنمی سوزان شده است. محرومیت از تحصیل، تبعیض، عدم دسترسی به خدمات بهداشتی، محدودیت در رفت و آمد و عدم دسترسی به عدالت، تنها گوشه‌ای از مصائب آنان است.

اقلیت‌های قومی و مذهبی نیز از این ظلم و ستم بی‌نصیب نمانده‌اند. محرومیت از حقوق اساسی، عدم دسترسی به خدمات دولتی و کمک‌های بشردوستانه، سرکوب آزادی‌های مذهبی، چهره واقعی حاکمان جدید را نمایان می‌سازد.

این گزارش تکان‌دهنده، تنها بخشی از واقعیت تلخ افغانستان در سال ۲۰۲۴ است. محدودیت‌های اعمال شده بر رسانه‌ها و سازمان‌های حقوق بشری، امکان دسترسی کامل به اطلاعات را سلب کرده است؛ اما همین اندک اطلاعات به دست آمده، گواه جنایاتی است که در سکوت و خفا رخ می‌دهد.

جامعه جهانی باید به این فاجعه انسانی واکنش نشان دهد. سکوت در برابر ظلم، خیانت به انسانیت است. باید تمام تلاش خود را برای حمایت از مردم افغانستان و پایان دادن به این چرخه خشونت و بی‌عدالتی به کار گیرند.