جمهوری مدارا: شماری از زنان و مردان مهاجر افغانستان در پاکستان، در واکنش به سومین سال حاکمیت گروه طالبان برافغانستان، تجمع اعتراضی برگزار کردند.
این معترضان ۱۵ آگست، روز سقوط افغانستان به دست گروه طالبان و به قدرت رسیدن دوباره این گروه را روز «سیاه و غمانگیز » در تاریخ افغانستان عنوان کردند.
در قطعنامه که از سوی اعتراض کنندگان به رسانهها ارسال شده آمده است :«با تسلط طالبان، نیمی از جمعیت کشور از حضور و ایفای نقش در جامعه حذف و زنان از حقوق انسانی و مدنی، از جمله حق تحصیل و کار، محروم شدند. بسیاری از زنان به دلیل مطالبه حقوق انسانی و مدنی خود زندانی و هتک حرمت شدند.»
در این قطعنامه گفته شده است که پس از حضور گروه طالبان در افغانستان مردم از «حق مشارکت در تعیین سرنوشت سیاسی خود» منع شدند و دموکراسی و مردمسالاری توسط گروهی «افراطی و بیگانه با دانش و فهم» به چالش کشیده شده است.
این معترضان از سازمان ملل متحد میخواهد که با طالبان تعامل نکند و برای دفاع از حقوق مردم افغانستان اقدامات لازم را روی دست گیرد.
در بخشی از قطعنامه تصریح شده است که «تعامل با طالبان به معنی پا گذاشتن روی منشور سازمان ملل و تمام کنوانسیونهای بینالمللی و حقوق بشری است.»
معترضا همچنین از سازمان ملل متحد خواست است اند با «حمایت ازیک پروسه ملی تحت نظارت نماینده سازمان ملل» و با اشتراک تمام اقوام و اقشار مختلف مردم افغانستان به حاکمیت گروه طالبان خاتمه داده شود.
همزمان با این دادخواهی، یک جنبش معترض زنان تحت نام جنبش پنجره امید در شهر های کابل و دایکندی در واکنش به پانزدهم آگوست دست به اعتراض زده گفته اند که در این «سهسال سیاه» زنان و دختران افغانستان به امید رهایی از زندان های خانگی، صبر ، مقاومت و مبارزه کردند.
زنان معترض در کابل و دایکندی گفته اند که با وجود مبارزه زنان برای دسترسی به حقق و آزادیهای و انسانی گروه طالبان با صدور فرمانهای ضد زن، هر روز میلههای زندانهای خانگی را برای زنان قطور تر وفضای زندان تاریکتر و وحشتناک تر کرده اند.
سومین سال سقوط افغانستان به دست گروه طالبان و حضور این گروه در افغانستان با واکنشهای گسترده مردم، زنان، فعالان مدنی، مقامهای حکومت پیشین و جامعه بینالمللی به همراه بود.