رزا اوتونبایوا: در سفرم به افغانستان، با بحران‌های انسانی جدی روبرو شدم

رزا اوتونبایوا، رئیس دفتر هیئت معاونت ملل متحد (یوناما)، در نشست شورای امنیت سازمان ملل در تاریخ 28 سنبله 2024، به شدت نسبت به وضعیت افغانستان و تأثیرات سیاست‌های طالبان ابراز نگرانی کرد.

این مقام سازمان ملل تأکید کرد که در سفر به افغانستان، با بحران‌های انسانی جدی روبرو شده است.

او افزود که تنها 20 درصد از درخواست‌های کمک‌های بشردوستانه به افغانستان رسیده است و بیش از 220 درمانگاه در کشور فعال نیستند و پیش‌بینی می‌شود که 170 درمانگاه دیگر نیز تعطیل شوند. همچنین، 900 هزار کودک نیازمند کمک هستند که به دلیل کمبود غذا نمی‌توانند این کمک‌ها را دریافت کنند.

خانم اوتونبایوا گفت که زنان و کودکان 80 درصد از دریافت ‌کنندگان کمک‌ها را تشکیل می‌دهند و در حال حاضر تنها دو منبع مالی به تأمین کمک‌ها برای افغانستان ادامه می‌دهند.

او همچنین اشاره کرد که 86 درصد از قربانیان انفجار ماین‌ها غیرنظامیان و کودکان هستند و وضعیت زنان و کودکان به‌ویژه آسیب‌پذیر است.

او اعلام کرد که با گذشت سه سال از بازگشت طالبان، افغانستان از چشم‌انداز جامعه جهانی دور شده و میلیون‌ها نفر در این کشور هنوز احساس امنیت نسبی می‌کنند.

خانم اوتونبایوا گفت که پایان جنگ به معنای برقراری امنیت بی‌سابقه در کشور است، اما او نگران است که فرصت‌های ایجاد شده برای صلح ممکن است از بین بروند.

او عدم اعتماد مردم به جامعه جهانی و عدم پاسخ‌گویی طالبان را عامل از دست رفتن این فرصت‌ها دانست.

او به نگرانی‌های خود درباره زمستان پیش‌رو و تأثیر بازگشت مهاجران بر وضعیت افغانستان پرداخت و افزود که طالبان نیازمند حمایت بیشتر جامعه جهانی هستند.

او همچنین به تحریم‌های جهانی علیه مقام‌های طالبان اشاره کرد و گفت که این تحریم‌ها موجب شده است که سفرهای بین‌المللی آنان محدود شود و دارایی‌های مسدود شده افغانستان باید به نفع مردم این کشور به کار گرفته شود.

رئیس دفتر یوناما همچنین به نشست سوم دوحه اشاره کرد که به تعامل مستقیم کشورهای جهان با طالبان درباره نگرانی‌های بشردوستانه منجر شد، اما تصویب قانون امر به معروف بلافاصله پس از این نشست، روند تعامل را تضعیف کرد. او گفت که این قانون، با تثبیت محدودیت‌های سنگین بر زنان و اضافه کردن محدودیت‌های جدید، پیام منفی در مورد تعامل واقعی ارسال می‌کند.

خانم اوتونبایوا تصریح کرد که این قانون بدون مشورت با جمعیتی که تحت تأثیر قرار می‌گیرند، تدوین شده و قدرت‌های اجرایی گسترده‌ای به وزارت امر به معروف و نهی از منکر داده است.

او در پایان خواستار تشکیل گروه‌های کاری و ادامه کمک‌های بشردوستانه از سوی جامعه جهانی برای افغانستان شد.