جمهوری مدارا: یکی از جنبشهای اعتراضی زنان، با انتقاد تند از رویکرد جامعه بینالمللی به ویژه سازمان ملل متحد در برابر طالبان، خواستار اصلاح سیاست جامعه جهانی در مواجهه با طالبان، اعمال تحریمهای هدفمند و حمایت از فشار نظامی بر این گروه شده است.
جنبش شنبههای ارغوانی در قطعنامهای که دیروز (شنبه 19 عقرب) به رسانهها فرستاده از سازمان ملل متحد خواسته است که دست از «سفیدنمایی طالبان و دلالی سیاسی» برای این گروه بردارد.
این انتقاد در حالی صورت میگیرد که اخیرا گزارشهای مبنی بر برگزاری دور دیگری از نشست دوحه با حضور نمایندگان گروه طالبان منتشر شده است.
سومین نشست دوحه چندی پیش به میزبانی سازمان ملل متحد و با حضور هیأتی از گروه طالبان در غیبت نمایندگان مردم افغانستان در دوحه قطر برگزار شد.
در قطعنامهای این زنان معترض از سازمان ملل متحد خواسته شده است که با پیشبرد گفتمان حقوق بشر، اعمال فشار برگروه طالبان را بیشتر کند.
این جنبش اعتراض می گوید: «از سازمان ملل متحد نیز میخواهیم تا دست از سفیدنمایی، عادیسازی حضور طالبان در نشستهای جهانی و دلالی سیاسی بردارد و با ایجاد و پیشبرد گفتمان مستمر حقوق بشر در سطح جهانی و بر اساس اصولهای حقوق بشر و برابری جنسیتی، فشارهای هماهنگ را بر طالبان افزایش دهد».
این زنان معترض از ادامۀ نقض حقوق بشر و سرکوب زنان توسط طالبان در افغانستان به شدت انتقاد کرده و از جامعه جهانی به ویژه دونالد ترمپ، رییس جمهور منتخب امریکا خواسته اند که فشارهای بیشتری را بر این گروه وارد کنند.
در بخشی از قطعنامه این جنبش آمده است: «ما از جامعه جهانی، به ویژه حکومت جدید امریکا به رهبری دونالد ترمپ میخواهیم که سیاستهای اشتباه گذشته در قبال طالبان را اصلاح و با اعمال تحریمهای هدفمند، فشار دپلماتیک و سیاسی، منزویسازی طالبان و حمایت از فشارهای نظامی بر این گروه، از اقدامات عملی و قاطع برای سرنگونی حکومت خودخوانده طالبان حمایت نماید».
جنبش شنبههای ارغوانی گفته است که در سه سال گذشته، اکثر کشورها نه تنها که موضع قاطع در برابر جنایات طالبان نداشته اند؛ بلکه به سیاست تعامل با این گروه ادامه دادهاند.
براساس قطعنامهای جنبش شنبههای ارغوانی، این رویکرد و سیاست جامعه جهانی در برابر طالبان، به این گروه جرات و جسارت بیشتر بخشیده است.
گروه طالبان در بیشتر از سه سال گذشته محدودیتهای شدیدی را بر زندگی مردم افغانستان به ویژه زنان وضع کرده و آنان از زندگی اجتماعی حذف و در خانه ها محصور کرده اند.