جمهوری مدارا: دفتر هماهنگی کمکهای بشری سازمان ملل متحد (اوچا) بار دیگر نسبت به پیامدهای منع آموزش دختران در انستیتیوتهای طبی در افغانستان، از سوی گروه طالبان، هشدار داده است.
اوچا با نشر گزارشی تازهای گفته است که این اقدام گروه طالبان «عواقب فاجعهبار در پی خواهد داشت» و ادامه این وضعیت، بحران نظام صحی افغانستان را عمیقتر کرده و بر سلامت مادران و نوزادان تاثیر منفی برجای خواهد گذاشت.
گروه طالبان در ماه قوس امسال، آموزش زنان و دختران در انیستیتوتهای طبی را ممنوع کرده و تمام انستیتیوتهای طبی در کابل و برخی از ولایتها به روی دختران و زنان مسدود شد.
دختران و زنان در این نهادهای آموزشی، در رشتههای قابلگی، دواسازی، پروتز دندان، لابراتوار، اکسری، فیزیوتراپی و پرستاری مصروف آموزش میدیدند.
اوچا در گزارش خود گفته است: «این ممنوعیت نه تنها دسترسی زنان را به آموزش در بخش طب، مانند قابلگی، پرستاری، پروتز دندان و لابراتوار تهدید میکند؛ بلکه مشکلات جدی برای زنان در بخش مراقبتهای صحی در افغانستان ایجاد کرده و این کار تطبیق و پایداری برنامههای صحی را در درازمدت به خطر می اندازد.»
این نهاد همچنین گفته است که ممنوعیت آموزش دختران در انستیتیوتهای طبی توسط طالبان، به گونه مستقیم بر بیشتر از ۴۵هزار محصل دختر در افغانستان تاثیر گذاشته و از این میان، چهارهزار و ۵۰۰ دختر تازه از این بخش فارغ شده و همچنان نههزار و ۸۰۰ دختر دیگر قرار بود، به زودی فارغ شوند.
به گفته اوچا، این تصمیم طالبان سبب کاهش متخصصان زن در بخش طب در افغانستان خواهد شد و دسترسی زنان به مراقبتهای صحی را در این کشور بیشتر محدود خواهد کرد.
اوچا ابراز نگرانی کرده است که تصمیم منع آموزش زنان و دختران در نهادهای آموزشی طبی، سبب افزایش مرگ و میر مادران و نوزادان نیز خواهد شد.
براساس گزارش اوچا: «ممنوعیت قابلگی و سایر آموزشهای طبی احتمالاً پیامدهای فاجعهباری برای مرگ و میر و بیماری مادران و نوزادان خواهد داشت، در شرایطی که افغانستان از قبل در میان کشورهای با بالاترین میزان مرگ و میر مادران در جهان قرار داشت.»
سازمان ملل تخمینزده است که از هر ۱۰۰هزار ولادت در افغانستان، بیش از ۶۲۰ مادر در هنگام زایمان جان خود را از دست میدهند که این آمار تقریباً سه برابر میانگین جهانی است.
همچنان گفته میشود که بیش از ۲۴ نوزاد از هر ۱۰۰۰ تولد در افغانستان جان خود را از دست میدهند.
گروه طالبان، محدودیتهای شدیدی را بر زنان وضع کرده و آنان را از آموزش، کار در سازمانهای دولتی و غیر دولتی، فعالیت های اجتماعی و سایر فعالیتها و حتی آموزشهای صحی در نهادهای طبی نیز ممنوع کرده اند.