شلاق‌زدن کارمندان و توهین‌ زنان در اداره پاسپورت از سوی طالبان

جمهوری مدارا: حالی که مردم از بهبود وضعیت اسفبار شان قطع امید کرده اند، جامعه‌ جهانی همچنان دست زیر الاشه نشسته و در انتظار بهبود شرایط زندگی مردم و تغیر رویه و رفتارهای غیرانسانی طالبان هستند، اما در پشت دیوارهای سرد و سیاه و بی‌رحم اداره‌های طالبان، خشونت، فساد، تبعیض و تحقیر به شدت در حال گسترش است.

جدیدترین گزارش‌ها از اداره‌ی پاسپورت طالبان نشان‌دهنده‌ی یک وضعیت به شدت نگران کننده است. طالبان به‌طور بی‌رحمانه‌ای هفت کارمند هزاره و تاجیک تبار این اداره را اخراج کرده‌اند و دو نفر از این کارمندان را تا حدی مرگ لت‌وکوب کرده‌اند که یکی از آنان توان راه رفتن را از دست داده است. این برخورد وحشیانه با کارکنانی که با ارائه خدمات در تلاش برای تأمین زندگی خود هستند، نمادی از سیاست‌های متعصبانه و سرکوبگرانه‌ طالبان در سیستم اداری این گروه است.

اما خشونت فقط به اخراج‌ها و ضرب‌وشتم ها محدود نمی‌شود.

در جدیدترین روند خشونت‌بار، رحیم‌الله رحیمی، معاون تخنیکی اداره‌ی پاسپورت طالبان، با توهین‌های گسترده به کارمندان زن، به تهدید و تحقیر آن‌ها ادامه داده است. به گفته‌ی منابع مطلع، این مقام طالبان کارمندان زن را با الفاظی  رکیک چون  "گوسفندهای ماده" و "مفت‌خور ها" خطاب کرده است. این توهین‌ها نه تنها به نشانه‌ای تحقیر زنان در محیط کار تبدیل شده است بل نشان می‌دهد که طالبان در سیاست‌های خود به‌طور سیستماتیک و بی پرده حقوق انسانی زنان را نقض می‌کنند.

این رفتارهای ناهنجار و خارج از چوکات ادب و نزاکت ادامه یافته و در آخرین اقدام، رحیم‌الله رحیمی با عصبانیت به میز یکی از کارمندان زن لگد زده و موجب آسیب دیده‌گی چشم او شده است. پس از آن، این کارمند به درمان چشم نیاز پیدا کرد و رحیمی مبلغی یک ۱۰۰ هزار افغانی را به او برای درمان داده است و او برای توجیه این بی تربیتی اش گفته است که "اعصابش خراب بوده است”.

اما در دل این وحشی‌گری، نکته‌ای دیگر نیز خود را نشان می‌دهد: نظام فاسد طالبان که نه تنها از سوی رهبران این گروه بلکه از سوی مسئولان محلی نظیر رحیم‌الله رحیمی به‌طور غیرقانونی حفظ می‌شود.

منابع  در اداره پاسپورت می گویند او فاقد سواد آکادمیک و یک ملای دارای سواد ابتدای از مدرسه دینی آن سوی خط دیورند می باشد. گفته می شود که این فرد با استفاده از واسطه‌ها و ارتباطات خود، در مسئولیت خود ماندگار شده و حتی رییس اصلی اداره را به دست‌کاری در امور خود وادار کرده است. به نظر می‌رسد که رحیمی در مقام خود مانند «رییس دوم» اداره پاسپورت عمل می‌کند.

در کنار این مسائل، اداره‌ پاسپورت طالبان یکی از مشهورترین مکان‌ها برای فساد در افغانستان شناخته می‌شود، جایی که افراد به قیمت جان و مال خود برای گرفتن پاسپورت مجبور به پرداخت رشوه هستند. این فساد در کنار خشونت‌های روزافزون طالبان، جامعه‌ افغانستان را در بن‌بست بحران‌های سیاسی، اجتماعی و انسانی قرار داده است.

آیا این اقدامات غیرانسانی و فساد ساختاری در نظام طالبان به مرحله‌ای خواهد رسید که مردم افغانستان، به‌ویژه زنان، دیگر هیچ جایی برای امید نداشته باشند؟ این پرسش‌ها همچنان بی‌پاسخ می‌ماند، اما آنچه مسلم است، تداوم این رفتارهای غیرانسانی و بی‌رحمانه و انسانیت زدایی از شهروندان بی پناه افغانستان است.

در این بین، یک سوال بزرگ مطرح است: آیا این تنها یک رفتار فردی است، یا حقیقت تلخی است که در سایه‌ی نظام تک‌قومی طالبان ریشه‌ دوانده است؟ آیا هیچ‌کسی در این دستگاه بی‌رحم نمی‌تواند از زنان محافظت کند؟ این تصاویر دل‌خراش از شکنجه‌ روحی و جسمی کارکنان، تنها یک نمونه از هزاران نمونه است که هر روز در گوشه گوشه ای افغانستان تحت سلطه حکومت طالبان به صورت بی وقفه در حال تکرار است.